maandag 10 september 2012

Weer losgooien is soms best wel lastig

We zijn inmiddels alweer een kleine week in Porto. Na een maand stilgelegen te hebben blijkt het toch best een uitdaging om de boot los te weken uit de haven. Of dat nu komt doordat we deze week nog 'gratis' liggen, of vanwege iets anders weten we niet;-)

Bij aankomst vanaf het vliegveld ligt de Barnstormer aan de steiger, het duurt dan ook niet lang voordat Jesse en de net iets jongere Nienke elkaar vinden voor een avondje stenen verzamelen en ballen schoppen op het terrasje bij de haven, zodat wij met Jorg en Marieke kunnen bijpraten. Jesse adopteert de oma van Nienke gelijk ook even als de zijne en schreeuwt net zo hard 'oma kom!' zoals hij dat de afgelopen weken bij zijn echte oma deed.


Porto hadden we tot nu toe ook nog niet echt gezien, en terwijl ik me vermaak met de Yanmar-monteurs voor een onderhoudsbeurt van de beide motoren stappen Jesse en Nicole in de open dubbeldekkerbus voor een rondje stad. Aansluitend mag Jesse de bilges van de Barnstormer volstoppen met de duplo van Nienke terwijl wij de drankjes opdrinken. De volgende dag moeten we alweer afscheid nemen als de Barnstormer weer verder vaart naar het zuiden, waar we ze hopelijk later nog zullen tegenkomen. Geen betere plek voor een afscheid dan in de speeltuin uiteraard.


Aangezien wij nog steeds geen porthuis van binnen gezien hebben is dat het plan voor de avond. We laten ons afzetten bij Taylor´s, maar vanwege een bruiloft en het WK-snookeren is daar voor ons even geen plaats. Als troost duiken we het bijbehorende The Yeatman Hotel in, en dat is geen straf qua uitzicht over Porto terwijl Jesse zijn voeten laat afkoelen in het zwembad.


Wanneer we terugkomen in de haven is het alweer een Nederlands feestje, de Sailaway is net naast ons komen liggen. Drie jonge dames voor Jesse om mee te spelen, de eerste avond gezellig bij ons aan boord. De volgende ochtend bij hun, nadat Jesse op onze eigen boot hard van de trap gevallen is en even wat afleiding nodig heeft. In de middag gaan we nogmaals proberen een porthuis de bezoeken, en vanaf het dak van het Porto Cruz gebouw zien we een Nederlandse zeilboot (de Simani "Gu") de stad in zeilen en aan de kade afmeren.


We zijn eigenlijk van plan om die middag zelf los te gooien richting Aveiro, maar nu we dit zien vinden we dat we het niet kunnen maken om ook niet even zelf met de boot Porto in te varen. Gelukkig had de Sailaway-crew ook wel zin in een ijsje en gooien we bij terugkomst in de haven snel de trossen los. Eindelijk.


We varen rustig de rivier op, onder de mooie hoge brug door. Nicole heeft lekker wat te eten gemaakt, en ook de drankjes smaken goed. Isis, de oudste van de Sailaway-kids stuurt ons vakkundig de stad in.


Fenna en Jesse houden zich ondertussen druk bezig met de zeilvoering, al hebben we verder geen zeilen bijstaan. Maar dat mag de pret niet drukken.


Even later liggen we dan aan de kade, krijgen de kids het beloofde ijsje en is het ook tijd voor wat familieportretjes..


Jesse vaart ons terug naar de haven en we genieten nog even van de mooi verlichte stad vlak na zonsondergang. De kids gaan naar bed en wij blijven nog tot laat in de kuip van de Sailaway praten over bruiloften en dt soort zaken.


Nu is het even wachten op het lekkere windje welke ons verder naar het zuiden kan brengen, deze lijkt er vanaf morgen te komen. We zijn hebben dan precies een maand in Porto gelegen, absoluut een aanrader.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten