Echte Lagoonies liggen bij Lagoonies

Na de bekende brug gepasseerd te zijn gaan we een paar dagen voor anker liggen in de Simpson Bay Lagoon. We lunchen en/of ontbijten bij de Sint Maarten Yacht Club, bij voorkeur rond de brugopeningen waarbij het regelmatig genieten is van wat er allemaal langs komt varen.

Ook worden we nog even vriendelijk bezocht door de Nederlandse Kustwacht, altijd weer een feestje voor Jesse.

Verder doen we zoals gewoonlijk bijna niets. We zoeken alleen een plekje aan de steiger voor een echt grondige schoonmaak. Die vinden we gelukkig snel bij de Lagoon Marina, een toepasselijke naam voor onze Lagoon. En de bijbehorende gezellige bar heet de Lagoonies, beide in eigendom van een Nederlandse familie. We moeten alleen nog even wachten totdat de Goldcrest, een Engelse Contest die we de afgelopen maanden vaker gezien hebben, klaar is met de werkzaamheden zodat wij hun plaats kunnen innemen.

Los van het schoonmaken zijn en er ook nog twee andere redenen waarom we even aan de kant willen liggen. De eerste betreft de motor aan de stuurboord kant. De afgelopen weken merkten we dat deze niet goed meer werkt wanneer we vooruit willen varen. Erg lastig met een catamaran, die is daardoor praktisch onbestuurbaar. In eerste instantie hopen we dat dit te wijten is aan de aangroei op de klapschroef, maar het schoonmaken daarvan heeft niet het gewenste effect. Dus lopen we langs bij de Yanmar specialisten van Simpson Bay Diesel Services. Die hebben slechts 1 minuut nodig om mijn andere vermoeden te bevestigen, een deel van de koppeling is versleten. Na anderhalf jaar en 340 uur varen, veel te snel dus. Maar net buiten de garantietermijn. We besluiten de andere motor ook maar direct aan te pakken om problemen voor te zijn, ook al werkt deze nu nog goed. Wanneer ik later de rekening van 1000 euro betaal voor beide onderdelen, nog zonder arbeidsloon, heb ik al weer spijt van die vooruitziende blik;-) En als ik bij de eindafrekening ook nog eens 50 doller per uur moet betalen voor het hulpje dat niets doet behalve de boot besmeuren met olie is mijn goede humeur een beetje verdwenen....

De andere reden dat we aan de kant gaan liggen is dat we met dank aan mijn oom en tante twee weken kunnen genieten van een prachtige villa in Oyster Pond, onderdeel van de Coral Beach Club. Ondanks onze toch wel luxe boot is de schok groot als we dat huis betrekken. Een van de badkamers is ongeveer net zo groot als één van de rompen van de boot... We hebben prachtig uitzicht op St. Barts, een lekker zwembad, en zitten direct aan het strand vanaf waar we de verschillende bootjes de niet ongevaarlijke entree naar Oyster Pond zien nemen. De komende twee weken niet op de boot dus. Die ligt nu te blinken als nieuw, met weer goed werkende motoren. We zullen af en toe even een drankje bij de Lagoonies gaan doen, maar verder even niet varen.