Foto- en videoreportage maken in het zonnige Sloten

Vandaag is het zo'n zonnige winterdag die een van de redenen is voor het bouwen van een boot als deze. Een boot die in de winter niet het water uit hoeft en die altijd vaarklaar is om te genieten van de prachtige stille koude dagen met veel zon. Een ideale dag ook om wat foto's en filmpjes te maken, die zijn hier (foto's) en hier (video's) allemaal te bewonderen. Natuurlijk helpt het pittoreske Sloten ook een handje mee. Hieronder een korte samenvatting.

Een stormachtig tochtje van Grou naar Lemmer

Na de korte proefrondjes van afgelopen weekend was het vandaag tijd voor het wat serieuzere testwerk. Terwijl in Nederland de derde zware storm van het jaar huishoudt gooi ik met hulp van Egbert los vanaf de ligplaats bij de werf in Grou. Op dat moment waaide het in Friesland nog windkracht 8 met windstoten richting de 9. Precies uit de richting van Lemmer, en daar wil ik de boot graag hebben liggen voor de komende twee weken.

De tocht heeft een lengte van 35 kilometer, en dat zou geen probleem moeten zijn wanneer ik een snelheid van 9 kilometer per uur blijf aanhouden. Maar met stormachtige wind, regen en golven recht van voren ben ik toch benieuwd hoe het uitpakt. Bij vertrek staat de accu op 96% geladen, waarom dat geen 100% is weet ik niet...

De route naar Lemmer is vrij saai, over het Prinses Margrietkanaal. Wanneer ik het Pikmeer opvaar mag ik meteen invoegen achter een groot vrachtschip. Vervolgens vaar ik een aantal kilometers tegen de harde windvlagen in, het kost me bijna 2 km/h aan snelheid bij een gelijk vermogen. Bij het Sneekermeer komen daar over de lengte van het meer ook nog eens forse golven aanrollen (windkracht 7 met stoten naar 8) en moet ik wat meer 'gas geven' om op zijn minst 7 km/h te blijven varen. De boot snijdt mooi door de golven en blijft heel stabiel varen, beter dan ik had verwacht eigenlijk. Ik zou het liefst wat sneller varen voor wat meer comfort, maar omdat ik nog aan het begin van de tocht sta ben ik toch wat voorzichtig met het aanspreken van de accu's. Later op het Koevordermeer en de Grote Brekken ben ik wat minder zuinig;-)

Het varen in regen en harde wind is heerlijk, want ik zit volledig beschut in de boot. Het is gelukkig ook niet echt koud buiten, dus zonder verwarming en jas hou ik het prima warm achter het roer. De golven slaan behoorlijk over het dek en tegen de ramen, alles lijkt waterdicht en ook de ruitenwisser doet nuttig werk.

Ik kom verder geen enkele normale boot tegen, alleen grote vrachtschepen die ook wat trager lijken te varen vanwege de harde wind. Bij de Spannenbrug moet ik vanwege zo'n schip onder het smalle deel van de brug door, de plotselinge windstilte met de daaropvolgende windvlaag maakte het spannender dan ik gewend was met de drie keer zo brede catamaran...

Uiteindelijk arriveer ik na 4 en 30 minuten uur bij de jachthaven Lemmer Binnen van Egbert en Hanneke. De eerste keer een box indraaien was nog niet gemakkelijk, het manouvreren met een pod is wennen... Ik heb uiteindelijk 45% accucapaciteit over, ruim voldoende dus voor deze afstand. Zelfs met dit weer.

Kortom, geslaagde test!

Een weekend testvaren in het koude Grou

Afgelopen donderdag ging de boot te water, vrijdagochtend een eerste kort testrondje. Maar toen was het mooi en zonnig weer, de echte test is natuurlijk samen met Nicole en Jesse op een storm- en regenachtige zaterdag. Windstoten van rond de 40 knopen, en af en toe een lekkere regenbui. Zo direct meer over hoe dat beviel, eerst even een paar foto's in het water. Het complete beeldverslag van de bouw is overigens hier te vinden.

En natuurlijk is hij van binnen inmiddels ook klaar, Jesse laat het zien. Het contrast tussen de afwerking van het interieur en het exterieur is groot...

De eerste keer wegvaren ging niet gemakkelijk. We zijn gewend om rustig te varen, maar met veel wind bleek dat een dergelijk lichte boot een makkelijke speelbal gaat worden. De smalle brug na 100 meter was dan ook best even spannend;-) MarineTraffic pakte ons gelukkig ook snel weer op, hieronder het testrondje. Bij benadering dan, aangezien de boot (nog) niet zo makkelijk over land te vervoeren is.

Zo'n monohull is ook wel weer even wennen, blijkt wanneer we op de Sitebuurster Ee (ja, klinkt net als Golf van Biskaje) door de wind en een golf opeens opzij gezet worden en we dwars op de golven lekker rollen. Dat voelt met een catamaran toch anders. Maar goed, alles bleef staan in de kastjes en niemand werd zeeziek.

Over het testen zijn een paar dingen te melden. Het was koud buiten, en met de elektrische verwarming warm binnen. Het gevolg bij een aluminium boot met veel (enkel) glasoppervlak is condens. Eens kijken hoe we middels ventilatie of een luchtontvochtiger daar iets aan kunnen doen. Want de boot is heerlijk om beschut te varen in koude (en bij voorkeur zonnige) omstandigheden. Maar dan moeten we wel wat kunnen blijven zien natuurlijk...

Het elektrisch varen is weliswaar stil, maar de motor is wel te horen afhankelijk van het toerental en de bijbehorende vibraties. De schroef lijkt ook nog wat afstelling nodig te hebben, en het lijkt de moeite waard om een grotere te testen. Niet dat de prestaties tegenvallen, maar er is mogelijk meer uit te halen.

Qua prestaties, die zijn naar verwachting, of misschien zelfs iets beter. Maar dat was met de harde wind wat lastig te beoordelen. De conclusie dat de boot het (alleen op de accu's) zeker 15 uur uit gaat houden met de Amsterdamse snelheidslimiet (6km/h) in het achterhoofd lijkt wel gerechtvaardigd. Zelfs als de zon niet schijnt op het mooie panelendak. Anton Schiere, van het Online Magazine Elektrisch & Hybride Varen, die vanochtend aan boord was, berekende aan de hand van zijn meetgegevens dat de boot bij een snelheid van 9 km/h (5 knopen) zo'n 10 uur kan varen op de accu's. Een bereik van zeker 90 kilometer dus, het doel is 100. Maar we moeten nog beginnen aan de optimalisaties;-)

Om te zien hoe het vaart heeft Nicole ook nog even een filmpje gemaakt terwijl Jesse en ik de boot terugbrachten naar de werf. Je kunt daar zien dat de boot van voren iets te zwaar beladen is, dat gaan we nog bijstellen in het gebruik van de water(ballast)tanks. Goed te zien is verder dat het ontwerp maximaal gericht is op efficient varen, we maken nagenoeg geen golven en het achterschip laat het water mooi los.

Ook interessant zijn de verschillende reacties op het onbehandelde aluminium. Van "moet ie niet eerst nog in de lak gezet worden" tot aan "lekker dat je niet bang hoeft te zijn voor een kusje van de kade". Zelf zijn we er ook nog niet over uit, al went het snel in positieve zin. Oxidatie moet e.e.a. nog wat egaler maken, en anders misschien toch maar eens zandstralen.

Oh ja, Google had nog een verrassing, de boot ligt in de sneeuw. Dat was nog niet niet zo, maar ziet er wel leuk uit.

De boot is online

Gisteren vonden we het HISWA Magazine in de brievenbus, met een leuke verrassing op de cover... In het betreffende artikel staat overigens dat de boot volledig per iPad op afstand bestuurbaar is, maar dat is iets overdreven. Voorlopig dan;-) Al is de boot gisteren wel echt 'tot leven gekomen'. Met behulp van een 4G SIM-kaart.

Afgelopen week zijn alle systemen aan elkaar geknoopt, mede met behulp van de specialisten van Victron en MG Electronics. Er waren de nodige firmware updates en configuratieslagen voor nodig, maar alles lijkt prima te werken en inderdaad op afstand uitlees- en instelbaar. Alles komt samen onder het zitje bij de stuurstand.

Het hart van het bootnetwerk wordt gevormd door een Netcomm Wireless 4G100W, een WiFi router gekoppeld aan het 4G netwerk van KPN. Ook in Friesland is er al 4G dekking, dus alles werkte direct en snel.

Naast het zorgen voor een altijd aanwezige internetverbinding op de boot, zit alle apparatuur aan boord ook via ethernet verbonden aan de router, en is vervolgens draadloos te controleren via telefoon, tablet of laptop. Om dat voor elkaar te krijgen is een NMEA 2000 netwerk aangelegd dat inzicht geeft in bijv. de accustatus, watertanks, temperatuur, toerental, stroomverbruik, werking van de zonnepanelen, letterlijk alles wat maar meetbaar is komt zo beschikbaar. Het nadeel is dat het een hoop instelwerk vereist....

Proefvaren is er nog niet van gekomen, maar aankomend weekend kunnen we daar hopelijk aan gaan beginnen!

We kunnen sturen, gassen, plassen, lopen, douchen en afwassen

Voordat we starten aan een weekendje Vlieland ter ere van het feit dat we precies één jaar getrouwd zijn rijden we eerst nog even naar Grou om te kijken hoe het staat met de laatste loodjes. Een hoop zaken komen nu snel op hun plek nadat het interieur is afgerond en dat is leuk om te zien. Zo worden alle systemen nu gekoppeld, en dus zien we veel netjes aangelegde draadjes.

En gaan ook de informatieschermpje hun werk (een beetje) doen. Het leuke aan dit net geintroduceerde Victron Color Control scherm is overigens dat alle systeemgegevens straks live op de website te zien zullen zijn. Opbrengst van de zonnepanelen, verbuik tijdens het varen, wanneer we aan het stopcontact liggen, etc..

Ook kunnen we inmiddels sturen, en gas geven niet te vergeten. Verder blijft het dashboard helemaal leeg trouwens, geen knopjes en metertjes meer. Je ziet alleen rechtsboven een stekkerdoorvoer. Alle systemen ontsluiten draadloos hun gegevens, en die kunnen we vervolgens presenteren op de iPad of laptop.

De Marinedeck 2000 vloer ligt inmiddels, zowel binnen als buiten. Het is, vanwege onder meer het gewicht, geen echt teak maar een kurkvloer. Alleen nog even oppassen dat we niet op de accu's gaan staan...

Gelukkig kunnen we nu ook echt afwassen, de draai- en uitneembare mengkraan is geinstalleerd. Net zo mooi als thuis. Het kan geen kwaad dat we 1100 liter drinkwater kunnen opslaan...

Iets verder naar achteren zien we nu ook dat het elektrische toiletsysteem geinstalleerd is, geen manueel gedraai en gepomp meer zoals voorheen. De leidingen aan de linkerkant zijn voor het wasbakje, de bediening voor het toilet zit tegen de wand.

Aan de overkant is de thermostaatkraan voor de douche geplaatst, erg mooi maar wel een beetje zwaar helaas. En ook hier zullen de grote watertanks goed van pas komen...

Na het doorspoelen van het toilet zullen we dit niet naar buiten lozen, maar opgevangen in een vuilwatertank. Ook die zit erin, onder de kuipbank, en rechts daarvan zie je het hydraulische systeem voor de besturing van de boot.

Volgende week zaterdag gaan we weer naar Grou, met een beetje geluk ligt de boot dan al in het water. Maar zijn we nog niet klaar;-)

De laatste loodjes wegen zwaar

Niet alleen zwaar in figuurlijke zin, maar ook letterlijk. Zoals ik wel eens eerder uitgelegd heb, een van de ontwerpdoelstellingen is om het transportgewicht van de boot onder de 2750kg te houden. Op deze manier kan de boot op een trailer achter een 'gewone' auto. Afgelopen week ging de boot voor het eerst weer eens op de weegschaal, spannend dus...

Het resultaat naar boven afgerond is 2500kg, en er missen nog wat ramen, deuren, de oven, een toiletpot, vloer, kranen, en niet te vergeten de stootrand. Gaat er om spannen dus! Tijdens het wegen heeft de boot ook voor het eerst een beetje water geraakt trouwens;-)

Het zijn ook de laatste loodjes in figuurlijke zin. De meeste ramen zijn inmiddels geplaatst bijvoorbeeld, al had de zwarte binnenrand grijs moeten zijn en is het voorste klapraam voor de verkeerde kant gemaakt. Nog even aanpassen dus.

En ook in de douche en de toilet voor de nodige ventilatie....

Ondertussen ligt de vloer klaar om gelegd te kunnen worden, goedgekeurd door Jesse. Of kwam dat door de lekkere dropjes van de timmerman?

En dit is de plek waar die vloer moet komen te liggen, nu te zien met alle accu's die er onder liggen.

Verder moet er gewoon nog heel veel gebeuren.... Volgende week weer even kijken!